Vanwaar komt het idee dat mensen die gepest worden zwak zijn?
Mensen denken dat pesten draait om een aanval en een verdediging. De aanvaller haalt uit en de verdediger kan niet pareren en dus is deze te zwak ten opzichte van de aanvaller. Maar vanwaar komt die behoefte nu om aan te vallen? Pesterijen en feitelijk bijna elke vorm van negatief gedrag onstaat uit onzekerheid. Het is de onzekerheid om een bepaalde situatie niet aan te kunnen of de angst om te falen dat maakt dat mensen (mogelijk) hervallen in negatief gedrag. Pesten gaat dus niet over aanvallen en verdedigen maar eerder over angstvallig controle uitoefenen. Doelwitten van pesterijen zijn geen zwakke mensen omdat ze zich niet voldoende zouden verdedigen. Ze zijn gewoon in een andere “frame of mind”.
Wat houdt het doelwit wel bezig?
Terwijl de aanvaller uithaalt probeert het doelwit logische redenen te zoeken om te verklaren wat er aan het gebeuren is. Het probleem is: deze zijn er helemaal niet! Het allereerste principe om de negatieve spiraal te doorbreken is daarom begrijpen waar pesterijen werkelijk om draaien. En dat zijn de angst en onzekerheid van de dader. De doelwitten zijn in eerste instantie nog niet emotioneel overmand door angsten of onzekerheden. Ze trachten de situatie op een volwassen, rationele, doordachte manier te benaderen.
Doelwitten van pesterijen hebben daarom geen interesse in macht of het gebruiken van macht. Ze gaan werken om te werken en zijn niet geïnteresseerd in politieke spelletjes of conflicten. Doelwitten hebben doorgaans hoge morele waarden, een goed ontwikkelde integriteit en een sterke zin voor Fair Play en redelijkheid. Ze zijn weinig geneigd tot geweld in het algemeen en zijn aarzelend om bezwaren/klachten in te dienen of juridische stappen te ondernemen. Ze zijn vergevingsgezind met het oog op de harmonie van samenwerking in plaats van conflicten. Doelwitten hebben doorgaans dus een volwassen benadering om conflicten op te lossen; nl. via dialoog.
Gaat iedereen die zo over werken denkt dan niet gepest worden?
Neen, natuurlijk gaat niet iedereen die zo denkt over werken gepest worden. Doordat sommigen blijven hangen in dat patroon van denken en de gedragingen van de daders te lang als “redelijk” interpreteren verliest men zichzelf! Nog een ander principe om jezelf staande te houden is daarom je eigen rol in de feiten of beter, de gebeurtenissen te gaan onderzoeken. Let op! Dit is niet hetzelfde als verantwoordelijkheid dragen voor de feiten of gebeurtenissen. Het gaat over eigenschappen die maken dat je moeilijker tot weerwoord komt. Of dat je net die onzekerheid bij de dader oproept misschien. Meer informatie om je te helpen, moest je jezelf hierin herkennen, kan je terugvinden samen met de andere principes, in mijn e-boek op deze link!
Zijn doelwitten dan overgevoelig misschien?
Men beweert soms ook dat de doelwitten van pesterijen overgevoelige mensen zijn. FOUT! Gevoeligheid is een reeks waarden die gecultiveerd dient te worden. Het bestaat uit empathie, respect, tolerantie, waardigheid, eergevoel, eerbied en vriendelijkheid. Doelwitten hebben dikwijls het instinct om slechte intenties waar te nemen hetgeen dikwijls wordt bestempeld als “overgevoelig” door de pester.
Voor meer vragen …
Download hier ons GRATIS e-book over de meest gestelde vragen beantwoord
Voor andere diensten waaronder lotgenotencontact…
ik kan er mij als doelwit helemaal in terug vinden !
Het is door Uw passage bij “De Madammen” op Radio2 dat ik een flard van het gesprek had gehoord en zo op Uw website
terechtkwam
Het deed me deugd om na al die tijd te lezen dat er wel degelijk zulke situaties bestaan. Ik kon mij helemaal terugvinden in de hoe een doelwit beschreven staat.
.Voor het eerst zag ik zwart op wit neergeschreven hoe mijn werksituatie 40 jaar is geweest.
Hoe beide partijen ( pester en doelwit) beschreven staan pakte mij omdat dit voor mij zo herkenbaar was en vreemd om dit zo gedetailleerd beschreven te zien.
Mijn werkgever pakte het allemaal heel subtiel aan. Kwam meermaals thuis ongevraagd langs.
Het leek al meer op stalking, maar zo kon hij ook privé zien hoe ik leefde en hoe mijn woning was ingericht.
Sinds ik hem liet verstaan dat hij niet meer aan mijn deur moest staan was het hek helemaal van de dam.
Zit nu sinds enkele jaren in ziekteverlof ( burn-out/depressie) wegens pestgedrag en wordt nog steeds geconfronteerd met roddels die mijn werkgever verteld. Hij schakelt intussen zijn ganse familie in om achter mijn rug contact te zoeken met mensen uit mijn kennissenkring.
Nog steeds wil hij zo controle over mij. In zijn ogen was ik zwak, overgevoelig en dat breekbaar potje in een porseleinkast.
Nochtans heb ik zo hard voor zijn bedrijf gewerkt dat ik zowel lichamelijk als geestelijk er onder door ben gegaan.
Af en toe denk ik er aan om hem aan te klagen voor laster en eerroof. Maar ik wil echter gewoon rust.
Ik wens U veel succes.